Zakaz wstępu dla psów i Włochów

Film jest poprowadzony jako fikcyjny dialog z Cesirą babcią reżysera, który pyta ją o wszystko, co chciałby wiedzieć. Jest to świadectwo przeżyć pokolenia włoskich migrantów, a zarazem hołd dla ich odwagi. Poetycka narracja filmu nadaje tej osobistej historii, wymiar uniwersalny. To „pamięć nostalgiczna”, która łączy elementy wyłaniające się z tej opowieści, od domu na małej farmie w cieniu góry Viso, do rodzinnej sieci połączeń rozsianej w Ubaye, Valais, Dolinie Rodanu, Ariège i Drôme. Historia ta jest karmiona wspomnieniami dziadka oraz śladami z przeszłości: zdjęciami i korespondencją. Podczas tego wędrownego doświadczenia, rodzina Ughetto zbudowała nowy dom, w którym pamięć jest cementem.

Nagrody:

Nagroda Jury Międzynarodowego Festiwalu Filmów Animowanych w Annecy, 2022, Francja; Nagroda główna na Międzynarodowym Festiwalu w Bucheon, 2022, Korea Południowa; Nagroda główna dla filmu animowanego Europejskiej Akademii Filmowej, 2022; Nagroda specjalna Jury, Nagroda Cineeurpa, Nagroda publiczności na Brukselskim Festiwalu Kina Śródziemnomorskiego, 2022, Belgia; Nominacja Międzynarodowego Stowarzyszenia Kinomaniaków 2023; Nagroda na Festiwalu Filmowym w Turynie, Włochy, 2023;