PRZEŹROCZA – Błysk Oka – I blok filmów konkursowych

Błysk Oka – I blok filmów konkursowych – filmy dokumentalne (94 min): 

„Szalona miłość”, reż. Martyna Peszko, 30 min, 2024

Magda (36 l.) i Michał (40 l.) poznali się wiele lat temu na warsztatach teatralnych. Dziś zawodowo grają w słynnym Teatrze 21, stworzonym przez osoby z zespołem Downa. Są parą od kilku lat i chcą się pobrać, ale ich rodziny i przyjaciele nie mogą się z tym pogodzić.

„Bloodline”, reż. Wojciech Węglarz, 12 min, 2024

Film opowiada historię żubra, któremu mur na granicy polsko-białoruskiej uniemożliwia powrót do rodzimego stada. Zagubione zwierzę staje się świadkiem dramatycznych wydarzeń.

„Nieznane życie kwiatów”, reż. Jakub Wenda, 19 min, 2025

Siedemnastoletnia Kamila wkrótce opuści ośrodek wychowawczy. Jako liderka grupy stanowi dla młodszych dziewczyn niemal figurę matki. Od teraz będą musiały radzić sobie same i znaleźć nadzieję w miejscu, w którym żyją.

„Czy Ty mnie słyszysz?”, reż. Anastazja Naumenko, 15 min, 2025

Nastia, od lat mieszkająca za granicą, uczy matkę obsługi internetu. Różnice w postrzeganiu technologii ujawniają konflikty międzypokoleniowe i dawne rodzinne wątki. Skomplikowana nawigacja po mediach społecznościowych odzwierciedla trudną komunikację. Bohaterki poznają się na nowo, ale czy bliskość odzyskana przez Zoom wpłynie na ich relację?

„Szklanka do połowy pusta”, reż. Natalia Sara Skorupa, 15 min, 2025

Dokument próbuje zrozumieć konflikt, który zniszczył rodzinę. Co wydarzyło się 26 lat temu, że matka i ojciec reżyserki tak bardzo się nienawidzą, i czy jest szansa na pojednanie po tylu latach? Film przedstawia poszukiwanie prawdy o związku dwójki ludzi, którzy mają razem dziecko, ale się nie lubią. Jaka jest historia stojąca za starymi zdjęciami? Dlaczego dwoje ludzi, którzy tak bardzo się kochali, pewnego dnia się znienawidzili.

„Mlekołak”, reż. Jakub Kostewicz, 3 min, 2023

Otaczająca mnie nostalgia do lat 2000. sprawia, że otwieram rodzinny album fotograficzny. Obok odkopanych wspomnień odkrywam, że jako dziecko byłem mniej ograniczany przez konwenanse płci. Czasy fotografii analogowej, miękkiej w swojej plastyce, ustępują sztywnej cyfryzacji i ścisłym definicjom. Obarczenie męskością zaprowadza mnie w najmroczniejsze rejony Poznania. Film jest eksperymentalnym dokumentem autobiograficznym, składającym się z poruszonych zdjęć rodzinnych oraz zdjęć satelitarnych.

Po projekcji spotkanie z autorkami i autorami filmów.